MEIKO doet de afwas bij café-restaurant Pelgrom in Antwerpen

In het hart van Antwerpen op een boogscheut van de mooie O.L.V. Kathedraal staat de Pelgrom. Een voormalige herberg waar vroeger talrijke pelgrims op een strooien zak de nacht doorbrachten. In de onderliggende kelders uit de 14e-15e eeuw is sinds 1993 bar, café en restaurant Pelgrom gevestigd. Vanaf het begin een zeer succesvolle zaak, tot het in 2015 helemaal mis ging…

Jarenlang was Pelgrom een ‘must see’, vooral voor buitenlandse toeristen. Door de aanslagen in Parijs, en later in Zaventem en Brussel stortte de buitenlandse omzet echter in elkaar. En ook de Antwerpenaar bleef vaker thuis. Daarbovenop kwam de Knip van de Leien, die ingrijpende wegwerkzaamheden met zich meebracht en het centrum nagenoeg onbereikbaar maakte. Eigenaar Johan Snoeys besefte dat er iets moest gebeuren en na een brainstorm met kameraden was hij eruit: “Laten we hélemaal Belgisch gaan. Belgische bieren, Belgische gerechten, Belgische spirits en Belgische muziek van internationaal befaamde artiesten”. En zo geschiedde.

Bier moet lopen
Een grondige make-over volgde en de middeleeuwen werden gecombineerd met moderniteit. Aan het plafond hangen luchters gemaakt van halve vaten bier. In de kelders valt je blik onvermijdelijk op de toog: 24 design tapkranen én een wand met nog eens meer dan 100 bieren in een houten kast. Rode barkrukken steken mooi af tegen het donkergroen van de toog. Danny Oris is al sinds 1994 de zaakverantwoordelijke en een bierkenner bij uitstek. “Veel factoren zijn bepalend voor de kwaliteit van het bier. Zoals de temperatuur. Voor sommige bieren moet die 6 en voor andere 12 graden zijn. De koelingen staan heel dichtbij de vaten en de leidingen zijn kort, om zo min mogelijk verlies te hebben. Bij het wisselen van een vat en op zondag koppelen we alle vaten los en wordt er water door de leidingen gevoerd. Er komt dus veel bij kijken. Maar bier is op zijn best als het goed loopt. Een stilstaand vat is funest. Daarom hebben we bij voorbeeld de ‘degusharing’: je krijgt een plankje met twee degustatieglazen van 12,5 centiliter en twee flesbieren. Maar we hebben ook halve en hele meters, waarmee de gasten verschillende bieren van de tap kunnen proeven”. Ook alle gerechten zijn bereid met bier, dus wordt er ook telkens een bijpassend biertje op de kaart vermeld. En uiteraard zijn alle producten inlands. Echte Vlaamse klassiekers worden geserveerd, zoals kaas- en garnaalkroketten, stoofvlees, konijn met pruimen, waterzooi en chocomousse. De gasten weten inmiddels Pelgrom weer volop te vinden. Vooral door de weeks komen er veel zakenmensen, en in de weekenden is het deels toerisme, deels Belgen. En steeds meer jongeren komen hier van het bier genieten, want het gouden vocht is terug in opmars. 

„Wij hebben gewoonweg geen tijd om te poleren“
Vaatwasser met meerwaarde
De make-over maakte ook dat er een nieuwe vaatwasser moest komen. Danny vertelt: “Vroeger moesten we de glazen zelf wassen en poleren, maar je kunt het niet meer bijhouden. Afgelopen weekend bij voorbeeld kreeg ik een bestelling van 10 Antwerpse meters, dat zijn 80 glazen in ene keer. De oude vaatwasser paste niet in de nieuwe bar, had ook al zijn leeftijd en we moesten nog steeds vileren”. Op advies van dealer A. Vreys kwam er daarom een jaar geleden een M-iClean UM glazenwasser van MEIKO. Met osmosetechnologie, die het poleren overbodig maakt. “De meerwaarde die je krijgt is enorm. Je bespaart veel werkuren. Bovendien is snelheid heel belangrijk hier, wij hebben gewoonweg zelf geen tijd om te vileren. De meerprijs voor die osmose is heel snel terugverdiend. De glazenwasser verbruikt ook veel minder water dan wanneer je met de hand wast, en water wordt steeds duurder. In sommige bruine cafés wordt het nog wel met de hand gedaan, maar vanwege de prijs wordt het spoelwater steeds minder vaak ververst. En dat zorgt voor vette glazen en dus minder schuim. Het enige nadeel is dat de glazen warm uit de machine komen en ze niet direct gebruikt kunnen worden. Maar daar leer je mee werken, het is gewoon een beetje organiseren. En terug naar de tijd van met de hand wassen en vileren, is geen optie. Dus we mogen eigenlijk niet eens van een nadeel spreken”, aldus een zeer bevlogen Danny.