In de Burgerlich in Hamburg kun je tevergeeds zoeken naar gedrukte menu's. De bestellingen worden per tablet doorgegeven. En dan gaat het heel snel tot de eigengemaakte hamburgers en friet worden geserveerd. Hoe snel blijkt tijdens lunchtijd, als er in 150 minuten gemiddeld 200 maaltijden worden geserveerd. Daarvoor is een vaatwastechniek nodig die alles kan bijhouden!
“Voor mij biedt MEIKO hier de intelligentste oplossingen”, aldus Sven Freystatzky, een van de oprichters en bedrijfsleiders. En een eenvoudig te bedienen vaatwastechniek. Voor meer gebruiksveiligheid en daardoor hygiëneveiligheid. Twee M-iClean U-voorladervaatwasmachines en een M-iClean H-doorschuifmachine van MEIKO zorgen daarvoor in het inmiddels derde restaurant van de burgerketen. Dankzij de geïntegreerde automatische kap overtuigt de laatstgenoemde machine: De bewegingen van dit apparaat gaan licht en ergonomisch. Licht aantikken is voldoende om de kap van de M-iClean H naar beneden te laten gaan.
En ook wat betreft nat afval zweert Sven Freystatzky bij MEIKO – beter gezegd bij het BioMaster voedselrestenverwerkingssysteem van MEIKO GREEN Waste Solutions: Al het keukenafval en de voedselresten worden in een dropstation gegooid en met een druk op de knop ben je klaar. Het afval wordt in biomassa omgezet en in een gesloten systeem naar een tank getransporteerd, die ook ver weg van het eigenlijke restaurant kan staan. Bij de Burgerlich staat deze in de kelder van een gebouw ernaast. Daar wordt alles plaatsbesparend, reukvrij, insektenvrij en zonder extra koeling bewaard. Is de tank vol, dan wordt de inhoud afgezogen en in een biogasinstallatie energetisch en dus duurzaam omgezet. “Dat is voor mij persoonlijk de schoonste mogelijkheid om mijn bio-afval af te voeren. Iedere gastronoom zou zo'n machine moeten aanschaffen. Alleen al om hygiënische redenen.”
In andere restaurants worden daarvoor meestal afvaltonnen gebruikt, die in een gekoelde en geventileerde ruimte worden opgeslagen. Dat betekent dat je veel geld kwijt bent aan dure huur. “Rekenkundig gezien is het een kwestie van een optelsom maken”, zegt Sven Freystatzky en hij maakt een korte inschatting wanneer hij zelfs geld met zijn voedselrestenverwerkingssysteem gaat verdienen. Zijn conclusie: De investeringskosten zouden na ongeveer vier jaar moeten terugverdiend.
